کبد چرب چند گرید دارد و علائم هر کدام چیست؟
![](https://cdn.tribuneeghtesad.ir/thumbnail/fbcUZ9t4MpDq/OGEBGhnvONbakilbk8PeE8j3oDRrJDOdF7lLKcbA0zutdIVvI2deghE2dW7A5Abr/2441090_407.jpg)
کبد چرب، اکثرا فاقد علامت است، پس حتی منتظر بروز علامتهای نوشته شده در این متن نباشید و هر سال، سلامتی آن را کنترل کنید و از پزشک بخواهید برایتان آزمایش کاملی که شامل سنجشهای کبدی هم باشد، بنویسد.
تریبون اقتصاد- کبد یکی از مهمترین اندامهای بدن است که در قسمت راست بالای شکم، زیر دیافراگم قرار دارد. این اندام نقش کلیدی در متابولیسم بدن ایفا میکند و مسئول سمزدایی، تولید پروتئینهای ضروری، ذخیره انرژی، تنظیم سطح قند خون و متابولیسم چربیها است. همچنین، کبد در تنظیم و حذف مواد زائد و داروها از جریان خون نقش حیاتی دارد. هرگونه اختلال در عملکرد کبد میتواند به مشکلات جدی سلامتی و حتی مرگ منجر شود.
به گزارش عصرایران، کبد چرب در اثر تجمع چربی در سلولهای کبد ایجاد میشود. این بیماری معمولاً در چهار گرید طبقهبندی میشود که هر کدام ویژگیها و علائم خاصی دارند.
البته بسیاری از موارد، کبد چرب، علامتی بروز نمیدهد و به طور خاموش پیشروی میکند؛ بنابراین هر سال، سلامتی اش را بررسی کنید، ولو آن که هیچ کدام از علائم زیر را نداشته باشید.
شایعترین علامت کبد چرب، بی علامت بودن آن است و بعد از آن، علائم زیر ممکن است بروز کنند:
گرید ۱: کبد چرب خفیف
در این مرحله، تجمع چربی در کبد کم است و معمولاً علائم خاصی ندارد.
ممکن است فرد احساس خستگی یا سنگینی در ناحیه سمت راست بالای شکم داشته باشد.
اغلب در معاینات معمول یا سونوگرافی به طور تصادفی تشخیص داده میشود.
گرید ۲: کبد چرب متوسط
چربی بیشتری در سلولهای کبدی انباشته شده و التهاب خفیف ظاهر میشود.
علائمی مانند احساس نفخ، خستگی مزمن و درد مبهم در ناحیه کبد ممکن است بروز کند.
در این مرحله، چنانچه تغییرات سبک زندگی انجام نشود، احتمال پیشرفت بیماری افزایش مییابد.
گرید ۳: کبد چرب شدید
التهاب و آسیب سلولی بیشتری مشاهده میشود و ممکن است فیبروز (ایجاد بافتهای زخم) آغاز شود.
علائم شامل خستگی شدید، بیحالی، درد در ناحیه کبد، مشکلات گوارشی، افزایش آنزیمهای کبدی در آزمایش خون و خارش پوست است.
این مرحله نیاز به مداخله جدی پزشکی دارد.
گرید ۴: سیروز کبدی (مرحله نهایی)
در این مرحله، بافت کبد به شدت آسیب دیده و به فیبروز پیشرفته و سیروز تبدیل شده است.
علائمی مانند تورم پاها، زردی پوست و چشمها (یرقان)، خونریزی داخلی، اختلال در عملکرد ذهنی، شکم متورم (آسیت) و خارش شدید ناشی از اختلال در دفع سموم کبدی ممکن است بروز کند.
سیروز کبدی در صورت عدم درمان میتواند منجر به نارسایی کبدی شده و حتی باعث مرگ فرد شود.
دو عکس واقعی از دو کبد سیروزی
چگونه متوجه شوم کبدم چرب شده است؟
تشخیص کبد چرب معمولاً با ترکیبی از معاینه بالینی، آزمایش خون، و تصویربرداری پزشکی انجام میشود:
آزمایش خون: بررسی آنزیمهای کبدی (ALT و AST) و سطح کلسترول و تریگلیسیرید
سونوگرافی: یکی از رایجترین روشها برای شناسایی تجمع چربی در کبد
الاستوگرافی و فیبرو اسکن: روشهای تخصصیتر برای بررسی میزان التهاب و فیبروز در کبد
کبد چرب و ارتباط آن با سن
کبد چرب میتواند در هر سنی رخ دهد، اما شیوع آن پس از ۴۰ سالگی افزایش مییابد.
کودکان و نوجوانان نیز میتوانند به کبد چرب مبتلا شوند، بهویژه در صورت اضافهوزن، تغذیه نامناسب و کمتحرکی؛ بنابراین از کودکی و نوجوانی، آنها را به رژیمهای سالم عادت دهید. به ویژه در سالهای اخیر کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماریهای کبدی و دیابت و ... زیاده شده است. مراقب باشید.
افراد میانسال و سالمندان بیشتر در معرض خطر هستند، بهویژه اگر بیماریهایی مانند دیابت نوع ۲، چاقی یا سندرم متابولیک داشته باشند.
سبک زندگی ناسالم، رژیم غذایی پرچرب، پرکربوهیدات و پر قند و کمتحرکی از عوامل تأثیرگذار در هر سنی هستند.
آیا امکان بهبود کبد چرب و بازگشت به وضعیت سالم وجود دارد؟
بله، در گریدهای ۱ و ۲ با تغییر سبک زندگی، ورزش، کاهش وزن، رژیم غذایی سالم و افزایش فعالیت بدنی، امکان بازگشت به وضعیت سالم کاملاً وجود دارد.
در گرید ۳، اگرچه آسیب کبدی پیشرفتهتر است، اما با اقدامات مناسب میتوان از پیشرفت بیشتر جلوگیری کرد و در برخی موارد، عملکرد کبد را بهبود بخشید.
در گرید ۴ (سیروز کبدی)، آسیب به بافت کبدی دائمی است و امکان بازگشت به حالت کاملاً سالم وجود ندارد. اما با کنترل بیماری، تغییر سبک زندگی و درمانهای پزشکی میتوان از وخامت بیشتر جلوگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.
ورزش، اصلاح سبک زندگی و تغذیه سالم، هم از ابتلا به بیماری مرگبار کبد چرب جلوگیری میکند و هم به بهبود آن میانجامد
تأثیر مواد غذایی بر کبد چرب
میوه و آب میوه ها: مصرف متعادل میوهها به دلیل دارا بودن فیبر و آنتیاکسیدان برای کبد مفید است، اما مصرف بیشازحد میوههای پرقند مانند انگور، موز و انبه ممکن است موجب افزایش سطح تریگلیسیرید شود. به ویژه از مصرف میوههای شیرین، اعتدال را رعایت کنید و شبها میوه نخورید. آب میوه را - حتی طبیعی - به طور کامل حذف کنید، زیرا فاقد فیبر است و تنها قند میوه را به بدن تان منتقل میکند که بسیار مضر است.
برنج و نان: برنج سفید و نانهای تهیهشده از آرد تصفیهشده میتوانند موجب افزایش قند خون و در نهایت تجمع چربی در کبد شوند. مصرف نانهای سبوسدار و برنج قهوهای توصیه میشود. یکی از عوامل اصلی بیماریهای کبدی در بین ما ایرانیها نان و برنج است. اگر این دو را حذف کنید یه به حداقل برسانید، بزرگترین خدمت را به بدن تان کردهاید و سلول سلول وجودتان، از شما تشکر خواهند کرد. ضمنا ماکارونی و سیب زمینی را هم به حداقل برسانید، زیرا کربوهیدرات دارند و مصرف زیادشان به انباشت جربی منتهی میشود.
شیرینیجات: مصرف زیاد قند و شیرینیها یکی از دلایل اصلی کبد چرب غیرالکلی است، زیرا منجر به مقاومت به انسولین و افزایش ذخیره چربی در کبد میشود. نوشابه نیز به دلیل دارا بودن قند بالا، از عوامل کبد چرب است.
غذاهای چرب: مصرف چربیهای اشباعشده و ترانس (مانند غذاهای سرخکردنی، فستفودها و روغنهای صنعتی) موجب تشدید التهاب و آسیب به کبد میشود. در مقابل، چربیهای سالم مانند روغن زیتون و ماهیهای چرب به بهبود سلامت کبد کمک میکنند.
الکل: نوشیدنیهای الکلی، قاتلان بالفطره کبد هستند؛ مصرف شان باید "صفر" باشد.
چند وقت یکبار باید آزمایش بدهیم؟
افرادی که عوامل خطر مانند چاقی، دیابت، سندرم متابولیک یا سابقه خانوادگی بیماری کبدی دارند، باید سالانه یک بار آزمایشهای کبدی را انجام دهند.
برای افرادی که در معرض خطر کمتری هستند، هر ۲ تا ۳ سال یکبار بررسی سلامت کبد کفایت میکند.
در صورت داشتن علائم مشکوک، پزشک ممکن است آزمایشهای بیشتری را تجویز کند.
فراموش نکنید کبد چرب یک بیماری قابل پیشگیری و درمان است که در صورت تشخیص بهموقع و اصلاح سبک زندگی میتوان از پیشرفت آن جلوگیری کرد. یادتان باشد که کبد چرب، اکثرا فاقد علامت است، پس حتی منتظر بروز علامتهای نوشته شده در این متن نباشید و هر سال، سلامتی آن را کنترل کنید و از پزشک بخواهید برایتان آزمایش کاملی که شامل سنجشهای کبدی هم باشد، بنویسد. افراد مبتلا به گریدهای پایینتر شانس بالایی برای بازگشت به سلامت کامل دارند، اما در مراحل پیشرفتهتر، کنترل بیماری و جلوگیری از وخامت بیشتر اهمیت زیادی دارد.