کشف جدید جیمز وب / آیا ما درون یک سیاهچاله هستیم؟
دانشمندان با بررسی تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب به یافته‌های شگفت‌انگیزی دست یافته‌اند که به احتمال قرارگرفتن جهان ما درون یک سیاهچاله اشاره دارند.
تریبون اقتصاد- «لیر شمیر»، دانشمند دانشگاه ایالتی کانزاس، با تحلیل داده‌های جیمز وب متوجه شد که اکثر ۲۶۳ کهکشان مشاهده‌شده در یک جهت مشابه می‌چرخند. شمیر می‌گوید که دو سوم کهکشان‌های مورد مطالعه در جهت ساعت‌گرد می‌چرخند. این موضوع از این جهت اهمیت دارد که در یک جهان تصادفی، انتظار می‌رود جهت چرخش کهکشان‌ها به طور مساوی در دو جهت مختلف تقسیم شود. اما این پژوهش نشان می‌دهد که نیروهای ناشناخته‌ای ممکن است در جهان ما تأثیرگذار باشند.
به گزارش دیجیاتو، شمیر در بیانیه‌ای گفته است: «هنوز مشخص نیست چه عاملی باعث این پدیده شده است، اما دو توضیح اصلی وجود دارد. یکی این که جهان در حال چرخش متولد شده است. این توضیح با نظریه‌هایی مانند کیهان‌شناسی سیاهچاله همخوانی دارد که پیشنهاد می‌کند کل جهان درون یک سیاهچاله قرار دارد. اگر جهان واقعاً در حال چرخش متولد شده باشد، به این معناست که نظریه‌های فعلی درباره‌ی کیهان ناقص هستند.»
نظریه سیاهچاله و جهان درون آن
یکی از جنبه‌های شگفت‌انگیز این مطالعه، وضوح بالای پدیده مشاهده‌شده است. نویسندگان مقاله اعلام کرده‌اند: «برای تشخیص این پدیده نیازی به اخترفیزیک‌دان بودن نیست. تفاوت آنقدر واضح است که حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده و بررسی است. برای دیدن این تفاوت نیازی به مهارت یا دانش خاصی نیست. با قدرت تلسکوپ جیمز وب، هر کسی می‌تواند آن را ببیند.»
هرچند نظریه «جهان درون یک سیاهچاله» جذاب به نظر می‌رسد، اما ممکن است توضیح ساده‌تری نیز برای آن وجود داشته باشد: اینکه برخی از اندازه‌گیری‌های انجام شده در گذشته درباره‌ی جهان ما، به‌ویژه سرعت چرخش کهکشان راه‌شیری، نادرست هستند.
از آنجا که زمین به دور مرکز کهکشان راه‌شیری می‌چرخد، محققان انتظار دارند که اثر دوپلر بر مشاهده‌ی سرعت کهکشان تاثیر بگذارد. این اثر زمانی رخ می‌دهد که امواج از یک جسم متحرک به یک ناظر می‌رسند. یک مثال رایج از این پدیده، تغییر صدای آژیر قطار است که با عبور از کنار ناظر تغییر می‌کند. امواج نور نیز تحت تأثیر همین اثر قرار می‌گیرند و ممکن است باعث شوند نور کهکشان‌هایی که در جهت مخالف چرخش زمین می‌چرخند، روشن‌تر به نظر برسند.
شمیر در این رابطه می‌گوید: «اگر این موضوع درست باشد، باید اندازه‌گیری‌های فاصله‌ی خود در اعماق جهان را دوباره کالیبره کنیم. این کالیبراسیون مجدد می‌تواند چندین سوال بی‌پاسخ دیگر در کیهان‌شناسی را نیز توضیح دهد، مانند تفاوت در نرخ انبساط جهان و وجود کهکشان‌های بزرگی که بر اساس اندازه‌گیری‌های فعلی، قدیمی‌تر از خود جهان به نظر می‌رسند.»
