آیا انتخاب پزشکیان انتظارات بورسیها را برآورده نکردهاست؟
تبخیر بازدهی بورس
بورس در روزهای اخیر، خود را به ریسکهای سیاسی و اقتصادی باخته است. شاخص کل روز گذشته ۰.۵۳درصد دیگر از ارتفاع خود را از دست داد تا تنها روز سبز بازار از ابتدای مرداد، نخستین روز معاملاتی همین ماه باشد. قرار گرفتن نماگر مذکور در محدوده ۲میلیون و ۱۲۰هزار واحد نشان میدهد بورس در برابر انتظارات واگرایی دارد. گزارشهای ضعیف تیرماه نشان میدهد بازار برای بهبود به مُسکن «رشد قیمت دلار نیما» نیاز دارد و در بلندمدت بدون کنترل تورم، افزایش سودآوری بالایی نصیب صنایع بورس نخواهد شد.
تریبون اقتصاد-بازار سهام برای چهارمین روز متوالی قرمزپوش شد، در حالیکه پس از هیجانات مثبت بورس در پسا انتخابات، تنها ۲روز بازار سبزپوش بودهاست. شاخصکل بورس با افت ۱۱هزارواحدی در روز سهشنبه، به ۲میلیون و ۱۲۰هزار واحد رسید. نماگر هموزن نیز با کاهش ۴هزارواحدی به ۶۷۸هزار واحد رسید. بهنظر میرسد بازار سهام دربرابر انتظارات اهالی آن، نافرمان شدهاست، بهطوریکه با وجود انتخاب پزشکیان و عبور از تصمیمات نادرست دولت سیزدهم، متاسفانه دولت چهاردهم قدم مبارکی نداشت و برخلاف تصور عموم بازار، روند شدید نزولی پیشروی بورس قرارگرفت.
به گزارش دنیای اقتصاد، به نظر میرسد بازار به اشتباه شرایط جهانی و روابط سیاسی کشور را مشابه دولتهای اصلاحطلب قبلی فرض کردهاست، در صورتیکه تنشهای منطقه، تحریمهای شدید بینالمللی، کسریبودجه بالا موجب شدهاست تا دولت از هر طریقی به فکر تامین هزینههای عمومی خود باشد. تنش منطقهای و احتمالبرابر انتخاب ترامپ و هریس، مذاکرات هستهای را در هالهای از ابهام فرو بردهاست، ضمن آنکه دولت برای کنترل تورم مجبور است از سیاست های پولی انقباضی و مالی استفاده کند، ضمن آنکه کسری تراز انرژی در کشور دولتها را به فکر افزایش نرخ برق و گاز صنایع انداخته است. مصداقبارز شرایط رکود تورمی کشور، در صورتهای مالی صنایع نهفته است. گزارشهای ماهانه ضعیف تیرماه نشان میدهد که بازار برای بهبود نسبی به مُسکن «رشد قیمت دلار نیما» نیاز دارد و در بلندمدت بدون کنترل تورم، افزایش سودآوری بالایی نصیب صنایع بورس نخواهد شد.
تابلوی بورس چه میگوید؟
تورم بالا و رشد اقتصادی پایین در کشور، تامین کسریهای دولت از جیب سهامداران، سرکوب نظام ارزی و ابهام درخصوص تیم جدید اقتصادی و سیاسی دولت همگی در تابلوی بورس نمایان شدهاست. نماگر اصلی بازار سهام، با کاهش ۰.۵۳درصدی به ۲میلیون و ۱۲۰هزار واحد رسید. ارزش معاملات ۲.۴همتی و خروج پول ۱۸۶میلیارد تومانی نیز شاخصهایی از بازار سرمایه هستند که پیام مهمی را به بازار مخابره میکنند. بورس از انتظارات فعالان آن سرپیچی میکند. بهنظر میرسد، فعالان بورس از دولت جدید با شرایط سیاسی اجتماعی فعلی در ایران انتظارات سختی دارند که برخی از آنها قابلاجرا نیست، ضمن آنکه هنوز گزینههای احتمالی برای وزارتخانههای مهم اقتصادی چندان باب میل فعالان بازار نیستند.
هیجان کاذبی که روزهای پس از انتخابات بهوجود آمد، دیری نپایید که تخلیه شد و بورس به قیمتهای واقعی برگشت. بورسی که صنایع آن با تورم شدید در بخش هزینهها مواجه هستند و تولیدهای این صنایع با قیمتی غیرواقعی بهفروش میرسند. قیمتهای کاذبی که در صنعتی مانند فولاد بهخوبی نمایان است. اسلب فولادی که در داخل با قیمتی حوالی ۲۳ تا ۲۴میلیونتومان معامله میشود، در بازارهای صادراتی به قیمتهای جهانی پایین و نرخ دلار غیرواقعی، نهایتا۲۰میلیونتومان فروخته میشوند. روز گذشته برخلاف چند هفته اخیر، دلار نیما دوبار افزایش داشت و از ۴۴هزار و ۲۰۰تومان عبور کرد، اما رشد اندک این شاخص دلاری چندان به کمک بازار نمیآید. این درحالی است که افزایش ارز نیمایی تا ۵۰هزارتومان در اواخر تابستان نیز میانگین ۶ماهه اول را حدود ۴۵هزارتومان محاسبه میکند. نیمایی که صرفا یک مسکن برای حال وخیم بازار است و هنوز دست دولت به سمت بورس دراز خواهد ماند تا فشار تورمی را افزایش دهد.
از کدال چه خبر؟
کدال چند روز متوالی است که میزبان گزارشهای ماهانه شرکتها در تیرماه بودهاست. مجموع گزارشها نشان میدهد که درآمد بازار با وجود رشد دلار نیما کاهشی بودهاست. درمیان شرکتهای تولیدی بازار درآمدها از ۲۹۰همت در خردادماه به ۲۶۰همت طی تیرماه رسیدهاست. تنها پتروشیمیها توانستند با رشد قیمتهای جهانی و افزایش نرخهای فروش گزارشهای بهتری را در تیرماه به بازار ارائه کنند. قطعی شدید برق و کاهش تولید و فروش شرکتها از دلایل بارز کاهش درآمد هستند.
در میان خبرهای کدال، صورتوضعیت پرتفوی صندوق «اهرم» بهعنوان بزرگترین صندوق اهرمی بازار، در کانون توجهها قرار داشت. «اهرم» طی تیرماه، ۶۰۸میلیاردتومان سهام خریده است. این درحالی است که این صندوق، فروش ۳۴میلیاردتومانی سهام را طی تیرماه تجربه کردهاست. در مجموع ۵۷۴میلیاردتومان خرید سهام توسط این صندوق انجام شده که به نوبه خود اتفاق خوبی است. دو شرکت دارویی، «دبالک» و «دتولید» نیز افزایش نرخ فروش برخی از محصولات را دریافت کردند، همچنین فولاد سیرجان، از بازگشت ۲۳۰میلیاردتومان پول گاز مصرفی به شرکت به دلیل تعدیل نرخ گاز سوخت صنایع خبر دادهاست. با وجود آنکه خبرهای خوب از بازار و بهخصوص از دل شرکتها شنیده میشود، اما نمیتوان آینده واضحی را در صورتهای مالی آنها دید.
شیفت معاملات آپشن به قراردادهای شهریور
بازار مشتقه در روز سهشنبه شاهد اتفاق جدیدی بود. درحالی قراردادهای این بازار حدود ۸۱میلیاردتومان مورد معامله قرارگرفتند که سرمایه معاملاتی بازار به قراردادهای اختیار معامله با سررسید شهریورماه منتقل شدهاست. «ضهرم۶۰۱۸»، در شرایطی ۱۷میلیاردتومان معامله شد که ارزش معاملات «ضهرم۵۰۰۴» با سررسید مردادماه تا چند روز گذشته پرمعاملهترین قرارداد این بازار شدهبود. احتمالا فعالان بازار مشتقه که زمان برای آنها از اهمیت بالایی برخوردار است، روی شهریورماه حساب ویژهای باز کردهاند، بهطوریکه قراردادهای شهریورماه صندوقهای فعال بازار مشتقه، با رشد پرمیوم و ارزش معاملات همراه شدند. احتمال آن وجود دارد که انتخاب وزرا و کابینه اقتصادی جدید دولت بازار را در شهریورماه دگرگون کند.
دو مُسکن برای بورس
بورس تهران، تورم بالا را تجربه میکند. بازده انتظاری بورس بالاست و شرکتهای بورسی به دلیل دخالت دولت در این بازار و کسریهای آن، نمیتوانند سود بالای ۴۰درصد را به نسبت دارایی خود به ارمغان آورند، اما میتوان برای بورسیها، انتظاراتی را تعریف کرد تا تمایل به خرید سهام داشته باشند، اما نتیجه این تمایل، به رشد بالای بازار سهام منجر نمیشود و همچنان بورس به تورم خواهد باخت. رشد دلار نیما و کاهش نرخ بهره دو عامل برای رشد بورس خواهند بود. رشدی که احتمالا به ایجاد سقف جدیدی برای شاخصکل، بالای سقف اردیبهشت۱۴۰۲ منجر میشود. همانطور که در سال۱۴۰۲ هیجان کاذب بازار برای رسیدن به شاخص ۲میلیون و ۵۰۰هزار واحد، بهسرعت تخلیه شد و بازار بهطور متعادل تنها ۲۰۰هزار واحد بالاتر از سقف ۲میلیونی سال ۹۹معامله میشد. انتظارات بازار از دولت جدید غیرواقعی بود. بازار روز شنبه به امید حذف کامل قیمتگذاری دستوری و رفع کامل تحریمها، کاهش فشار هزینهای به دولت و تکنرخیکردن ازر به صف خرید سهام نشست، اما امروز بهطور معقولانه متوجه شده که برای عملیشدن این انتظارات راه دشواری در پیش است و نیاز به کابینه قوی اقتصادی است.