این خودروی خارجی در تهران ارزان‌تر از دبی است!

به گزارش تجارت نیوز، دولت‌های ایران از چند دهه گذشته تاکنون تعرفه‌های واردات خودرو را بالا وضع می‌کنند و همین موضوع باعث اختلاف عجیب قیمت خودروهای وارداتی در بازار ایران نسبت به بازار کشورهای همسایه می‌شود. در سال‌های اخیر هم دولت با ممنوعیت کامل واردات خودروهای سواری سبب شد علاوه بر کمبود این خودروها در بازار، اختلاف قیمت با کشورهای همسایه به چند برابر برسد.

اما با وجود این، خودرویی در بازار ایران به فروش می‌رسد که قیمت آن کمتر از بازار امارات است. هونگچی EQM۵ هنگام نگارش این گزارش در بازار ایران با قیمت دو میلیارد و ۱۴۰ میلیون تومان به فروش می‌رسد، این در حالی است که مدل ۲۰۲۲ هونگچی برقی در بازار امارات با ۱۵۵ هزار درهم، معادل دو میلیارد و ۵۲۵ میلیون تومان معامله می‌شود.

دلیل اختلاف قیمت ۴۰۰ میلیون تومانی بازار خودرو ایران و امارات چیست؟

با توجه به اینکه تقریباً تمام خودروهای وارداتی در بازار ایران با قیمت چند برابری نسبت به بازار امارات به فروش می‌رسند، پیدا کردن خودرویی که در ایران به میزان ۳۸۵ میلیون تومان ارزان‌تر از امارات به فروش برسد کمی عجیب به نظر می‌رسد.

هونگچی یکی از خودروسازان رده‌بالای چینی به شمار می‌رود که محصولات آن در دسته لوکس طبقه‌بندی می‌شود، اما هونگچی EQM5 مدل تمام‌برقی این شرکت محسوب می‌شود. بنابراین احتمالاً شرایط خودروهای تمام‌برقی وارداتی در بازار ایران با خودروهای بنزینی متفاوت خواهد بود.

بر اساس تعرفه‌های سال جاری، تعرفه واردات خودروهای سواری تمام‌برقی معادل چهار درصد و سود بازرگانی آن‌ها برای خودروهای بین ۲۰ هزار الی ۳۰ هزار یورو و بالاتر از ۳۰ هزار یورو به‌ترتیب ۱۱ درصد و ۲۶ درصد تعیین شده است.

این در حالی است که سال گذشته تعرفه واردات خودروهای بنزینی به ایران نسبت به حجم موتور بین ۲۰ درصد الی ۱۷۵ درصد تعیین شد. از سوی دیگر با وجود اینکه سود بازرگانی خودرو نیز سال گذشته کاهش یافت، اما برای یک خودرو وارداتی با حجم موتور ۱.۵ لیتر، سود بازرگانی معادل ۵۱ درصد تعیین شده است. بنابراین تعرفه واردات و سود بازرگانی خودروهای بنزینی با حجم ۱.۵ لیتر که بیشترین میزان واردات را به خود اختصاص داده‌اند، روی هم رفته بیش از ۱۴۶ درصد خواهد بود.

بی‌اعتمادی مردم به خودروهای برقی

موضوع دیگری که در بحث قیمت پایین خودروهای برقی در بازار ایران باید بازگو کرد این است که مردم اعتمادی به این نوع خودروها ندارند. به عبارتی، اغلب خودروهای برقی که از سوی خودروسازان و واردکنندگان داخلی در بازار عرضه می‌شوند بدون مشتری مانده‌اند و مردم رغبت زیادی به خرید آن‌ها نشان نمی‌دهند.

شاید بتوان دلیل این بی‌اعتمادی را در درجه اول به نبود زیرساخت مناسب این خودروها و در درجه دوم به کمبود برق ربط داد. بر اساس آخرین گزارش‌ها، تعداد ایستگاه‌های شارژ سریع خودروهای برقی در سراسر کشور به ۳۷ عدد می‌رسد که از این تعداد هم تنها ۲۳ ایستگاه فعال در سطح کشور وجود دارد.

این در حالی است که دی‌ماه ۱۴۰۲، جعفر سالاری‌نسب، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، اعلام کرده بود: چهار هزار و ۳۰۵ جایگاه عرضه سوخت فعال در کشور وجود دارد که در حال خدمت‌رسانی هستند.

از سوی دیگر، علاوه بر کمبود جایگاه‌های شارژ سریع، طی سال‌های اخیر در سراسر کشور مشکل کمبود برق نیز رواج دارد. بنابراین تحت این شرایط، دولت چگونه می‌خواهد با کاهش تعرفه‌ها، مردم را به خرید خودرو الکتریکی ترغیب کند؟