باستان‌شناسان آلمانی گورهایی را کشف کردند که در نقاشی‌‌های سال ۱۵۵۱ به تصویر کشیده شده بودند

تریبون اقتصاد_باستان‌شناسان در آلمان گور سربازان «جنگ شِمالکالدیک» را در محلی کشف کردند که پیش‌تر در نقاشی‌‌های سال ۱۵۵۱ به تصویر کشیده شده بودند.

تیمی از اداره کل حفاظت از آثار تاریخی ایالت بایرن موفق شد در شهر لائوینگن پنج گور متعلق به سربازان جنگ «شِمالکالدیک» را شناسایی کند. در این گورها بقایای پنج مرد، بخشی از یک چکمه و چهار سکه نقره‌ کوچک مربوط به قرن شانزدهم پیدا شده است.

جنگ «شِمالکالدیک» بین سال‌های ۱۵۴۶ تا ۱۵۴۷ میلادی رخ داد. این درگیری میان نیروهای متحد کارل پنجم، امپراتور مقدس روم و موریس، دوک ساکسونی از یک‌سو و اتحادیه «شِمالکالدیک» متشکل از شاهزاده‌نشین‌ها و شهرهای پروتستان لوتری از سوی دیگر شکل گرفت.

این جنگ در نبرد مولبرگ در سال ۱۵۴۷ به اوج رسید، جایی که نیروهای امپراتوری روم توانستند پیروزی قاطعی به‌دست آورند و رهبران اصلی اتحادیه را دستگیر کنند.

در پاییز سال ۱۵۴۶میلادی نیروهای امپراتوری روم از مناطق راین و دانوب به سمت شرق حرکت کردند و پس از شکست دادن نیروهای اتحادیه شِمالکالدیک، در ۹ اکتبر شهر دوناوورث را تصرف کردند.

تنها چهار روز بعد، در ۱۳ اکتبر، شهر لاوینگن نیز تسلیم شد و شورای شهر با ادای احترام به کارل پنجم، وفاداری خود را به او اعلام کرد. این رویداد تاریخی در نقاشی معروف «اردوگاه نظامی کارل پنجم در نزدیکی لاوینگن» اثر ماتیاس گِرونگ به تصویر کشیده شده است.

با وجود پیروزی نظامی امپراتور روم، اندیشه‌های اصلاح‌طلبانه لوتری در سراسر اروپا گسترش یافته بود و دیگر نمی‌شد با زور نظامی آن‌ها را سرکوب کرد.

وب‌سایت «هریتیج دیلی» در گزارشی نوشت: «پس از پایان جنگ شِمالکالدیک، دیگر سرکوب اندیشه‌های لوتری از راه نظامی ممکن نبود.»

شگفت‌انگیزترین بخش این کشف، تایید دقیق جزئیاتی است که ماتیاس گرونگ در نقاشی‌ سال ۱۵۵۱ به تصویر کشیده بود. در این نقاشی، مکان دقیق اردوگاه کارل پنجم با محل کشف گورها مطابقت دارد. 

این تطابق، جزئیات تازه‌ای درباره درگیری میان کارل پنجم و اتحادیه پروتستان شِمالکالدیک روشن می‌کند؛ درگیری‌ که در پی تلاش امپراتور برای بازگرداندن اقتدار کلیسای کاتولیک شکل گرفت.

حتی قلاب چکمه‌ای که در میان اشیای دفن‌شده پیدا شده هم در نقاشی دیده می‌شود. این کشف نه تنها صحت تاریخی نقاشی را تایید می‌کند، بلکه این باور را به چالش می‌کشد که آثار هنری جنگی صرفا جنبه تبلیغاتی دارند.

یوهان فریدریش تولکسدورف، معاون بخش حفاظت باستان‌شناسی در منطقه شوابیا، به هریتیج دیلی گفت: «قدمت سکه‌ها به‌روشنی نشان می‌دهد که این گورها به دوره کوتاه جنگ شِمالکالدیک و بین اکتبر تا نوامبر ۱۵۴۶ تعلق دارند.»

بررسی اسکلت‌ها نشان می‌دهد که اندام سربازان دچار فرسودگی شدید جسمی بوده، که حاکی از فشارهای طاقت‌فرسای ناشی از راهپیمایی‌های طولانی در جریان لشکرکشی دانوب است؛ لشکرکشی که سربازان در آن با شرایط سختی روبه‌رو بودند.

این یافته، هم تصویری واقع‌گرایانه از زندگی سخت سربازان کارل پنجم ارائه می‌دهد و هم اهمیت تاریخی شهر لاوینگن در جریان جنگ شِمالکالدیک را برجسته می‌کند.