کد مطلب: ۱۹۹۳۲
لینک کوتاه کپی شد

گزارشی از محضرها و تالارهای عروسی در سال ۵۵

عروسی در تهران نیم قرن پیش چقدر خرج برمی‌داشت؟

تنها در تهران حدود ۴۰۰ دفتر ازدواج و طلاق وجود دارد که هرکدام در ایام عادی سال به طور متوسط در عقد و عروسی بیست زن و مرد، به عنوان ناظر شرعی و قانونی شرکت می‌کنند.

تتریبون اقتصاد_آستانه سال نو اگر مقارن با ماه رمضان یا ایام محرم و صفر نباشد، موعدی است که سالن‌های عروسی و محضردارها کارشان سکه است و معمولا زوج‌های جوان ترجیح می‌دهند با آغاز سال نو زندگی تازه خود را آغاز کنند. اما خرج و مخارج عقد و عروسی نیز ازجمله دغدغه‌هایی است که امروزه مانع بسیاری از زوج‌ها برای برگزاری این مراسم‌هاست؛ مخارجی که گاه حتی با هزینه آن می‌شود صاحب آپارتمانی نقلی شد یا به یک مسافرت خارجی خوب رفت. این خرج و مخارج هرچه به عقب برمی‌گردیم کمتر و کمتر می‌شود. با این حال باز هم برای مردم سرسام‌آور است. شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که در سال ۵۵ هزینه عروسی چه از نوع معمولی چه لاکچری آن چقدر خرج برمی‌داشت. مهدی سیدحسین خبرنگار اطلاعات در آستانه نوروز ۵۶ گزارش مفصلی در همین زمینه تهیه کرد. مشروح گزارش او را که روز یکشنبه ۲۲ اسفند در روزنامه اطلاعات منتشر شد در پی می‌خوانید:

به گزارش خبرآنلاین، از هر عاقد و محضرداری بپرسید چه وقت‌هایی از سال سرتان برای خواندن خطبه عقد و ثبت ازدواج در دفتر، شلوغ‌تر و پرسوداتر است؟ جواب همه آن‌ها چنین است: شعبان، ذی‌حجه و بخصوص آخرین روزهای سال. تنها در تهران حدود ۴۰۰ دفتر ازدواج و طلاق وجود دارد که هرکدام در ایام عادی سال به طور متوسط در عقد وعروسی بیست زن و مرد، به عنوان ناظر شرعی و قانونی شرکت می‌کنند، از عروس و داماد برای پیوند مشترک «بله» می‌گیرند و امضای آن‌ها را بر پای دفتر رسمی عقد و ازدواج ثبت می‌کنند. به این ترتیب می‌توان گفت که به طور متوسط هر ماه در گوشه و کنار تهران بزرگ حدود هشت هزار زن و مرد به پای سفره عقد می‌نشینند، گوش‌ها را برای شنیدن کلمات عربی صیغه عقد ازدواج تیز می‌کنند و در پاسخ کلمات طنین‌دار عاقد که می‌گوید: \انکحت موکلتی لموکل علی الصداق المعلوم فی المده المعلومه و... «بله» می‌گویند.

شب عروسی ۲۰ هزار تومان!

اشاره کردیم که در تهران، هر محضردار به طور متوسط ۲۰ بار از عروس و دامادها امضا می‌گیرد. این آماری است که اغلب محضرداران تهران به عنوان حد متوسط عقد و عروسی در تهران در هر ماه و توسط یک محضردار بر آن صحه می‌گذارند، اما همه آن‌ها در این نکته متفق‌القول‌اند که این رقم در ایام شعبان، ذی‌حجه و آخرین روزهای سال به‌سرعت رو به افزایش می‌گذارد.

این رقم در پانزدهم شعبان هر سال «سال‌روز ولادت صاحب‌الزمان (ع)» و همچنین در هفته آخر سال تا ۶۰ و بعضی سال‌ها تا ۱۰۰ می‌رسد.

سنت ازدواج و عقد و عروسی در شب‌های عزیز و سعید مذهبی و همچنین نزدیکی‌های عید نوروز به عنوان یک سنت دیرپا در میان خانواده‌های ما پذیرفته شده است و به همین خاطر است که این روزها، صدای بوق‌های اتومبیل‌های حامل عروس و داماد و هلهله و فریادهای شادی‌برانگیز سرنشینان آن بیشتر از شب‌های دیگر سال در خیابان‌ها و کوچه‌ها می‌پیچد و بیشتر از ایام دیگر، در سالن‌های برگزاری جشن‌ها، هیاهوی عروسی به گوش می‌رسد.

شب‌های عید که فرا می‌رسد، سر گردانندگان و مسئولان تالارهای برگزاری جشن‌های عروسی چنان پرسودا می‌شود که برای کرایه یک شبه سالن، باید مدت‌ها در صف نوبت ایستاد. همین امروز اگر عروس و دامادی بخواهند آخرین شب قبل از زندگی مشترک را در یک سالن معروف یا معمولی جشن بگیرند، باید دست‌کم تا آخرین روز سال منتظر بمانند. این نوبت انتظار در بعضی سالن‌های معرف تا پانزده روز بعد از تقاضا هم افزایش می‌یابد.

به همراه هجوم مشتاقان عروسی به سالن‌های برگزاری جشن‌ها، قیمت‌ها در این سالن‌ها هم بالا رفته است. علاوه بر گرانی کرایه سالن‌های جشن‌ها، قیمت بسیاری از کالاها و خدمات دیگر مربوط به عروسی هم افزایش یافته و همین مسئله سبب شده است که مخارج برگزاری عروسی به رقم‌های گزاف برسد. تا آن‌جا که اگر عروس و دامادی بخواهند به خاطر دل خود یا به لحاظ فشار خانواده و آشنایان عروسی خود را در یک سالن نیمه‌مجلل و با حضور همه دوستان و اقوام و آشنایان جشن بگیرند، حداقل باید خود را برای پرداخت یک رقم بیست هزار تومانی آماده کنند.

بیست هزار تومان، هزینه برگزاری عروسی در یک سالن معمولی تهران است. همین رقم در سالن‌های لوکس و سوپرلوکس تهران سرسام‌آور می‌شود و اگر عروس و داماد بخواهند در شب عروسی خود به اصطلاح از جهت «سنگ تمام» بگذارند و مثلا گل‌ها را از هلند سفارش دهند و عروس را توسط مشاطه‌گران بسیار معروف پایتخت یا خارج آرایش کنند و بر لیست پذیرایی از میهانان، مشروب خارجی را هم منظور دارند، رقم‌های پرداختی سر به کهکشان می‌زند!

البته اگر عروس یا داماد از گروه نودولتان تازه به پول رسیده باشند، امضای چک پرداخت چنین صورت حساب‌هایی به‌سادگی سر کشیدن یک لیوان شامپاین ناب فرانسوی است. اما اگر داماد، کارمند تحصیل‌کرده‌ای باشد که جز حقوقش راه به دست آوردن درآمدهای دیگر را بلد نباشد و به خاطر محظورات اخلاقی و فامیلی به‌ناچار زیر بار چنین عروسی گران‌قیمتی برود، تا آخر عمر، لذت خوشی شب اول زندگی در گلویش تلخ و ناگوار خواهد ماند.

در تهران و خیلی از ولایات ایران، دامادهایی که تا سال‌های سال کمر خود را زیر بار پرداخت قسط‌های سنگین مخارج شب عروسی خم می‌کنند، کم نیستند. تعداد چنین مردانی به تحقیق از تعداد انگشتان دست بسی بیشتر است اما دقیقا چقدر است؟ این را کسی نمی‌داند!

عروسی با قرض!

رقم بیست هزار تومان را که به عنوان حداقل مخارج برگزاری شب عروسی به آن اشاره کردیم، پریشب یک تازه‌داماد که حاضر نبود اسم و عنوانش را بنویسیم در تمام تلفنی خود با ما در میان گذاشت. این تازه داماد با صدای گرفته‌ای می‌گفت: «شانزده سال تحصیل کردم و فوق‌لیسانس یک رشته مهندسی شدم. دل در گروی عشق دختری بستم و خواستم مطابق خواسته طبیعت و خدا و پیامبر خدا، او را به زنی بگیرم. مقداری پس‌انداز داشتم که برای تهیه لباس و جواهرات عروس و مخارج دیگر رفت. ده هزار تومان هم که آخرین پولم بود برای مراسم شب عروسی کنار گذاشتم اما دو هفته تمام به تمام سالن‌های برگزاری جشن‌های عروسی سر زدم ولی در هیچ‌ کجا با این ده هزار تومان راهم ندادند!»

راستی چرا باید مخارج عروسی این‌قدر گران باشد؟

ما برای سوال این تازه داماد جوابی نداشتیم، اما همین تلفن بهانه‌ای برای تهیه این گزارش شد.

گزارشگران ما برای آن‌که در این گزارش، تنها به قاضی نرفته باشند، در طول بیست‌وچهار ساعت گذشته به چند سالن برگزاری جشن عروسی سر زدند و از قیمت‌ها جویا شدند. حاصل این پرس‌وجو را می‌خوانید:

هزینه خواننده و ارکستر

در تالار «رز» مسئول تالار گفت: «اگر میهمانان عروس و داماد از دویست نفر کمتر باشند، قبول نمی‌کنیم. در غیر این صورت باید هزینه پذیرایی حداقل ۲۰۰ نفر را بدهند، به قرار هر نفر ۵۰ تومان.»

پرسیدیم: این ۵۰ تومان در ازای چیست؟

جواب این بود:

- عصرانه و شام شامل باقلاپلو یا زرشک‌پلو یا ته‌چین، به اضافه نوشابه غیرالکلی.

- یعنی حداقل ده هزار تومان؟

- معمولا کسی تنها به شام خالی قناعت نمی‌کند. اگر مشروب الکلی باشد حسابش جداست و اگر هم خواننده و ارکستر بخواهند جمعا حدود ۲۰ هزار تومان می‌شود.

تالار کوروش به گفته مسئول آن تا سیزده نوروز رزرو شده است. بنابراین اگر کسانی اصرار داشته باشند شب عروسی خود را در این سالن جشن بگیرند، حتما باید بعد از سیزده به در عروسی کنند. در این سالن هم حداقل از ۲۰۰ میهمان پذیرایی می‌شود و در قبال شام، میوه و مشروب ۲۰۰ تومان از هر نفر دریافت می‌شود. یعنی صاحب عروسی در یک وهله، بدون احتساب هزینه ارکستر و خواننده و بعضی پذیرایی‌های دیگر مثل سرو بستنی و دسر، باید زیر چک ۴۰ هزار تومانی را امضا کندد.

قیمت برگزار شب عروسی در هر یک از سالن‌های هتل هیلتون نیز حداقل ۳۴ هزار تومان است. این قیمت البته شامل شام و دسر است. اگر مشروب هم در کار باشد که معمولا در این سالن‌ها حتمی است، بهای گزاف جداگانه‌ای دارد. در سالن‌های هیلتون نیز حداقل باید ۲۰۰ میهمان داشت که برای هر نفر ۱۷۰ تومان می‌شود. به اضافه ۱۵ درصد بابت سرویس!

در هتل‌های لوکس دیگر نیز وضع قیمت‌ها کم و بیش چنین است اما همه این قیمت‌ها منهای دستمزد خواننده و ارکستر است.

صاحبان عروسی بابت هزینه اخیر، حداقل دو و حداکثر پانزده هزار تومان باید بپردازند.

خوانندگانی چون شجاعی، مهدیان و خسروی با دو هزار تومان برای خواندن چند ترانه در یک شب‌نشینی عروسی رضایت می‌دهند، اما حد رضایت خوانندگانی چون هایده، مهستی، گوگوش و داریوش ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان است. این دستمزدها برای دعوت از یک خواننده باید پرداخت شود. در تهران عروسی‌هایی برگزار می‌شود که در آن همه خواننده‌ها یا معروف‌ترین و گران‌قیمت‌ترین‌شان دعوت می‌شوند. این عروسی‌ها همان‌هایی است که گفتیم رقم هزینه آن سر به کهکشان می‌زند و با چرتکه و جدول ضرب نمی‌توان مخارج آن را محاسبه کرد!

 

مطالب پیشنهادی
بیشتر بخوانید
دیدگاه
پربازدیدترین مطالب
تازه‌ترین عناوین